معتادان هم حق اعتراض دارند!

مجید بیاتی - یکی از روش‌هایی که برخی مواقع در مواجهه با اعتراضات مردمی به کار برده شده و می‌شود، وصل کردن صفت‌هایی چون‌ اراذل و اوباش و آشوبگر به تظاهرات‌کنندگان است؛ روشی که در سال‌های ۷۱ و 74 برای خواباندن اعتراضات مردم در شهرهای مشهد، اسلامشهر و برخی دیگر از شهرها به کار گرفته شد.
تظاهرات خرداد‌ماه سال 71 مردم مشهد بعد از آن اتفاق افتاد که شهرداری این شهر با استفاده از قوه قهریه سعی در تخریب خانه‌های غیر‌مجاز مردم در منطقه کوی طلاب در جوار حرم امام هشتم را داشت که با مقاومت اهالی این منطقه مواجه شد. در نهایت و بر اثر تیراندازی یک کودک 10 ساله کشته شد. مرگ این کودک خشم مردم مشهد را بر‌افروخت‌ که منجر به تظاهرات هزاران نفر از مردم و تخریب برخی اماکان دولتی و آتش‌سوزی تعدادی از بانک‌ها شد.پس از مقابله با این اعتراض‌ها ده‌ها نفر از تظاهرکنندگان دستگیر و تعدادی از آنان به اتهام ایجاد رعب و وحشت، شرب خمر، سرقت و مواد مخدر، سلب امنیت مردم و تحریک اراذل و اوباش به اعدام یا مجازات‌های سنگین محکوم شدند.حکم سنگینی که برای برخی از تظاهرات‌کنندگان صادر شد اعتراض ضمنی برخی از بزرگان را نیز در پی داشت. از جمله یکی از آنان خطاب به یک مسوول وقت کشور‌ اظهار داشت که دفاع از مسکن و محیط‌زیست در حیوانات هم وجود دارد.
نگارنده در آن زمان مثل بسیاری از مردم اتهام چاقو‌کش، شرب خمر و مواد مخدر به تظاهرات‌کنندگان را پذیرفت. اما امروزه با توجه به دگرگونی در شیوه‌های خبررسانی نمی‌توان با روش‌های قدیمی با اتفاقات و حوادث اجتماعی و واکنش‌ها و خشم مردم گرسنه و آسیب‌پذیر مقابله کرد.با این حال و به فرض صحت اتهامات انتسابی به این افراد از سوی مسوولان و معتاد بودن افراد معترض، این امر دلیل موجه، قانونی و منطقی برای مقابله با اعتراضات نخواهد بود، ضمن اینکه باید اذعان کرد آنان بیش از بقیه حق اعتراض و مخالفت با تصمیمات حاکمیتی دارند‌ چرا‌که قربانیان اصلی ناشی از بی‌تدبیری و جهالت برخی مسوولان هستند.قربانیان اصلی فقر و بیکاری همین جوانان و خانواده‌هایی هستند که گرفتار اعتیاد و احیانا فحشای ناخواسته شده‌اند. متولیان امر باید بپذیرند که پیامدها و نشانه‌های بی‌چون و چرای فاکتورهای پایین رشد اقتصادی و فساد اداری و حیف‌ومیل بیت‌المال، آسیب‌پذیری رو به تزاید جامعه شهری و حاشیه‌نشینی است. مظلومان واقعی جامعه و محیط آسیب‌زا و اقتصاد بیمار همین افراد‌ند.قشری از جامعه که متاسفانه از فراوانی زیادی هم برخوردار هستند، قصور دارند اما تقصیر ندارند. بیمار هستند اما مجرم نیستند. انسان هستند اما حرمت‌شان لگد‌کوب شده است.نتیجه قطعی تورم، رکود، تعطیلی بنگاه‌های اقتصادی کارخانه‌ها و کارگاه‌های تجاری، افزایش افراد معتاد، تن‌فروشان، کارتن‌خواب‌ها، گور‌خواب‌ها و اخیرا هم کانال‌خواب‌هاست. مسوولان باید واقع‌بینانه به مشکلات حاد جامعه نگاه و از فرافکنی پرهیز کنند.
Bayatimagidi@yahoo.com
سایر اخبار این روزنامه